آماریار

 در این مقاله با مفهوم چیلر جذبی آشنا می‌شویم. تهویه مطبوع حوزه بسیار وسیعی است و از دستگاه‌های زیادی تشکیل شده است. یکی از اجزای اصلی در HVAC چیلر است. چیلر یک جزء مبرد است که برای خنک کردن دمای آب، هوا یا تبخیر استفاده می‌شود. این اجزا تهویه مطبوع در بسیاری از کاربردهای تجاری و صنعتی استفاده می‌شوند. چیلرها به انواع مختلفی طبقه بندی می‌شوند. یکی از آنها بر اساس اصول کلی کار طبقه بندی می‌شود. مانند انواع مختلف چیلر جذب بخار و چیلر تراکمی بخار. درhttps://dribbble.com/freelance-jobs/453689 با مفهوم چیلر جذبی در تهویه مطبوع آشنا خواهیم شد. مبانی سیکل خنک کننده جذبی فناوری جذب بر اساس اصول چرخه خنک کننده کار می‌کند. وقتی مایعی گرم می‌شود شروع به جوشیدن می‌کند و تبدیل به بخار می‌شود. وقتی گاز خنک می‌شود شروع به متراکم شدن می‌کند. وقتی فشار یک مایع را کم می‌کنید، نقطه جوش آن کاهش می‌یابد. یعنی در دمای پایین‌تر شروع به جوشیدن می‌کند. و هنگامی که فشار را افزایش می‌دهید، دمای نقطه جوش افزایش می‌یابد. طبق قانون دوم ترمودینامیک، انتقال حرارت از جسمی با دمای بالا به جسمی با دمای پایین صورت می‌گیرد. بنابراین، اگر شما در حال تماس جسم گرمتر با بدن نسبتاً سردتر هستید، بدنه سردتر گرما را از بدن گرمتر دریافت می‌کند. بنابراین دمای جسم گرمتر به تدریج شروع به کاهش و دمای بدن خنک‌تر به تدریج شروع به افزایش می‌کند. چیلر جذبی چیست؟ چیلر جذبی در مفهوم فناوری جذب بخار کار می‌کند. از یک منبع گرما برای حرکت مبرد در مدار استفاده می‌کند. منبع گرما می‌تواند آب داغ یا بخار باشد. به طور معمول، گرمای اتلاف موتورهای دیزلی برای خدمت به این فرآیند خنک کننده تهویه مطبوع استفاده می‌شود. چیلر جذبی از دو نوع مایع مبرد و جاذب استفاده می‌کند. مبرد چیلر معمولاً آب و جاذب مایع شیمیایی لیتیوم بروماید است. اکنون، حتماً فکر می‌کنید که حتی آب نیز می‌تواند به تنهایی تحت تبادل گرما قرار گیرد. پس چرا با جاذب مخلوط می‌شود؟ اگر فشار مایع چیلر را کاهش دهید، جوشاندن آن تلاش کمتری می‌کند. یعنی مایع تهویه مطبوع در دمای پایین‌تری به سرعت می‌جوشد. برگردیم به سوال ما، وقتی آب با این جاذب مخلوط می‌شود، فشار آب کاهش می‌یابد (آب به سرعت در این جاذب چیلر حل می‌شود). اگر از جاذب استفاده نمی‌شد، آب زمان بیشتری برای جوشیدن می‌گرفت. به این معنی که توان مورد نیاز برای راه اندازی مدار در تهویه مطبوع افزایش می‌یابد. این مفهوم اساسی در پشت چیلر جذبی است. اصل کار چیلر جذبی اجزای اصلی چیلر جذبی عبارتند از کندانسور، ژنراتور، تبخیر کننده، جاذب و مبدل حرارتی. کندانسور و ژنراتور در بالا سیستم تجهیزات صنعتی HVAC قرار می‌گیرند، در حالی که اواپراتور، مبدل حرارتی و جذب کننده در پایین قرار می‌گیرند. مرحله اول با مخلوط کردن مبرد (آب) و جاذب شروع می‌شود. به طور معمول 50% جاذب و 40% مبرد است. سپس این مخلوط از طریق مبدل حرارتی به ژنراتور پمپ می‌شود. منبع گرما نیز به ژنراتور داده می‌شود. همانطور که مخلوط اکنون در معرض گرما قرار می‌گیرد، هر دو مایع مبرد چیلر از هم جدا می‌شوند. پس از جدا شدن، آب به دلیل سبکتر شدن به بخار تبدیل می‌شود و مایع جاذب چیلر به دلیل سنگین‌تر شدن به پایین رسوب می‌کند. بنابراین، بخار به کندانسور عبور می‌کند و جاذب از طریق مبدل حرارتی به جاذب باز می‌گردد. هنگامی که بخار از کندانسور تهویه مطبوع عبور می‌کند، تبادل گرما را با آب برج خنک کننده انجام می‌دهد که متراکم می‌شود. این باعث می‌شود که به آب سرد تبدیل شود. سپس این آب مایع از اواپراتور عبور می‌کند که باعث افت شدید فشار و دما در چیلر می‌شود. آب فرآیند که قرار است خنک شود از سیم پیچ های تبخیرکننده عبور می‌کند. آب خنکی که در کویل‌های چیلر جریان دارد با آب فرآیند گرم در تماس است. تبادل حرارت بین هر دو این مایعات اتفاق می‌افتد که آب گرم را خنک‌تر و آب خنک را گرم‌تر می‌کند. بنابراین، با گذشت زمان، آب فرآیند به تدریج شروع به خنک شدن می‌کند. آب گرم اکنون به جاذب باز می‌گردد، جایی که دوباره با مایع جاذب مخلوط می‌شود. که قبلا از ژنراتور تهویه مطبوع ریخته شده بود. وقتی این دو مایع با هم ترکیب می‌شوند مقداری گرما تولید می‌شود. بنابراین با عبور آب برج خنک کننده چیلر از آن، این گرما کاهش می‌یابد. آب برج خنک کننده ذرات بخار باقیمانده را دوباره به مایع تبدیل می‌کند. مخلوط لیتیوم بروماید و آب در پایین جمع می‌شود و آماده است تا دوباره به ژنراتور پمپ شود تا چرخه تکرار شود.